Skip to content

ViolinTuner – Część 2 – Interfejs

Strojenie skrzypiec to niezbędna operacja, którą trzeba wykonać zarówno przed każdą lekcją jak i koncertem. Osoby początkujące wspomagają się często odsłuchem właściwego dźwięku do którego stroją daną strunę. Inną metodą jest stosowanie autotunera, który daje nam feedback, czy struna stroi za nisko czy za wysoko.

W najprostszej wersji stroik będzie odtwarzał bazową częstotliwość wszystkich czterech strun skrzypcowych (G,D,A,E):

StrunaOznaczenie oktawyCzęstotliwość
GG3196.00 Hz
DD4293.66 Hz
AA4440.00 Hz
EE5659.26 Hz

Aby zrealizować tą funkcjonalność i zachować prosty interface, rozwiązaniem może być przełączanie się za pomocą gestu “swipe” na kolejne podstrony aplikacji (tzw “Page-Based Navigation”). Każde załadowanie podstrony uruchamia kolejny dźwięk bazowy do strojenia. Dzięki temu nie będzie trzeba poświęcać zbyt dużej uwagi na wybieranie poszczególnych dźwięków – wystarczy tylko gest wykonany w lewo lub w prawo na zegarku.

Pierwszym pomysłem było stworzenie jednej klasy InterfaceController oraz listy parametrów. Przy każdym załadowaniu ekranu ładowany były zestaw danych typu częstotliwość i daje obsłużone w metodzie tej klasy. Pomysł niestety nie wypalił. InterfaceController nie przechowuje kontekstu swojego wywołania, a więc klasa nie ma dostępu do danych, które umożliwiłyby w jakikolwiek sposób pobranie informacji o aktualnym ekranie. Trzeba było poszukać innego rozwiązania. Zgodnie ze wskazówkami na StackOverflow stworzyłam dla każdego ekranu osobną klasę, która będzie przechowywała potrzebne parametry dla danej struny:

new-file

new-watchkit-class

new-file-interfacecontroller-for-d-string

Po stworzeniu klasy trzeba przypisać ją do interfejsu:

interfacecontroler-assign-to-class-and-module

Przy tworzeniu kolejnych kontrolerów można skopiować ich kod, ale elementy interfejsu trzeba podłączyć osobno dla każdego z nich. Aby to zrobić, musi być włączony Assistant Editor, który wyświetla kod klasy, z której dziedziczy interfejs:

assistant-editor-menushow-assistant-editor

UX tego procesu jest na tyle dziwny, że musiałam znów wrócić do instrukcji ze swojego wcześniejszego postu. Znów przydał się klawisz Ctrl:

drop-label-outlet

W sumie potrzeba 4-ch kontrolerów, który każdy obsłuży jedną strunę. Po ich stworzeniu i podpięciu elementów interfejsu storyboard wygląda następująco:

storyboard-controllers

Aplikacja po odpaleniu na razie nic nie robi nic ciekawego. Na aktualnym etapie prac zegarek wyświetla informacje o poszczególnych częstotliwościach strojenia:

widok-aplikacji

Update Maj 10, 2017, 

W tej edycji Daj Się Poznać niestety nie udało mi się ukończyć aplikacji. Na pewno następnym razem będę musiała przeznaczyć więcej czasu na blogowanie i przygotowanie materiałów. Dodatkowo ogarnięcie zupełnie nowego języka programowania, który w najnowszej wersji ma jeszcze słabą dokumentację nie przyczyniło się do sukcesu 😉

Update Czerwiec 11, 2017, 

Problem dot. obsługi dźwięku, z którym walczyłam na początku lutego, został naprawiony w najnowszej wersji watchOS

Published inkonkurs Daj Się Poznać 2017programowanie

5 komentarzy

    • Justyna Wojtczak

      Dzięki 🙂 takie było założenie aby prostota obsługi była na pierwszy miejscu – osoba która stroi skrzypce i tak ma już co robić 🙂

    • Justyna Wojtczak

      Cześć, mam nadzieję że dotrwam do tego etapu 🙂 na razie chcę dokończyć temat generowania samych dźwieków, z czym watchos ma juz pewne problemy. Ale ogarniam temat 🙂 Gdy mi się to uda, zamierzam zająć się wspomnianą przez Ciebie analizą pobieranych dźwięków. Prawdopodobnie użyję którejś z bibliotek do analizy Fouriera.

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *

Witryna wykorzystuje Akismet, aby ograniczyć spam. Dowiedz się więcej jak przetwarzane są dane komentarzy.

Fork me on GitHub